"Dwanaście niedokończonych snów" Natasza Socha

Zimowy wieczór jest senny, magiczny i pełen cudów. Jak życie…

Momo ma dwadzieścia osiem lat i żyje w gorsecie własnych ograniczeń. Nie pije kawy, nie patrzy ludziom w oczy, nie kupuje kolorowych ubrań, boi się podróżować. Ma za sobą nieudane małżeństwo i skomplikowane relacje z ojcem. Jej światem jest sztuka – Momo projektuje biżuterię i meble z recyklingu.

I wtedy pojawiają się sny. Są jak pomost łączący noc z dniem. Próbują jej coś powiedzieć, kłują palcem, puszczają oko. Stają się pośrednikiem między Momo a prawdziwym światem, który ją otacza. Wyznaczają jej kolejne zadania, które musi wypełniać, żeby pójść dalej. Czas kończy się wkrótce...

Kim jest osoba, na którą podświadomie czeka?

Dosłownie przed chwilą skończyłam czytać tę książkę. I szczerze mówiąc po "Biurze przesyłek niedoręczonych" miałam większe oczekiwania wobec tej części. Trochę czytałam ją na siłę żeby skończyć i dowiedzieć się kim jest mężczyzna w zielonym swetrze. Dowiedziałam się, dobrze, ale i tak  czuje niedosyt, co dalej? Momo mnie nudziła ze swoimi snami. Ja rozumiem jest artystką i w ogóle ale jakoś za nią nie przepadam. Mila też wydawała mi się jakaś nijaka w tej części. Za to Rebeka nadrobiła za wszystkie postaci w książce. Tą kobietę polubiłam od razu. Nigdy nie lubiłam historii w szkole a mając taką  nauczycielkę myślę, że byłby to mój ulubiony przedmiot. Z chęcią poznałabym dalsze losy Rebeki, może autorka kiedyś pokusi się o napisanie książki tylko o Rebece. 

Podsumowując, mało było Świąt jak dla mnie, trochę się nudziłam. Nie wiem sama czy polecam czy nie. Po następne książki autorki na pewno sięgnę i mam nadzieje, że się nie rozczaruje. 

Data wydania: 25 października 2017

Liczba stron: 304

Wydawca: Wydawnictwo Pascal 

Moja ocena: 3/5