Karo czyta i recenzuje

Anita – starsza pani z piórkiem we włosach, pomagająca wszystkim dookoła, ciesząca się życiem, które w każdej chwili może jej powiedzieć: Żegnaj. Młoda duchem i pełna energii pomimo upływu lat i mimo trosk, jakie przypadły jej w udziale. Kochana, jedyna, wyjątkowa! Jednocześnie irytująca i tajemnicza. Anita – perła w morzu ludzi. Mojej kochanej wariatce brakowało jedynie konia i małpki do noszenia na ramieniu. Absolutnie nie była zainteresowana tym, czy na nogach ma skarpety należące do tej samej pary. Jedzenie zaczynała nie z brzegu talerza, ale od miejsca, w którym danie wydawało jej się najbardziej smakowite. Dziwiła się ludziom, którzy mówili, że wieczorem nie mogą pić kawy, bo nie zasną. Ona wychylała dwie filiżanki brązowego napoju i wytarłszy usta rękawem, wskakiwała do łóżka. Twierdziła, że zasypia natychmiast, bez względu na godzinę. W Wielkanoc jadała pierniki, w Boże Narodzenie jajka, albo cokolwiek innego, co akurat dobry los zesłał za sprawą dobrych ludzi.

Czasami trzeba się zgubić, by się odnaleźć… Jestem samotna. Rozbita. Żyletką tnę swoje odrętwienie, lecz otwieram w ten sposób jeszcze więcej ran. Depresja, samookaleczanie, prześladowania… To moja codzienność. Faceci, seks… To moja ucieczka. Różnica pomiędzy prawdą a kłamstwem rozmywa się, pozostawiając mnie rozdartą, zdezorientowaną i zagubioną. A kiedy demony zamieszkujące mój umysł usiłują mnie pokonać, dwaj mężczyźni, których kocham, starają się mnie uratować. To moja historia o przyjaźni, miłości, cierpieniu i walce z samą sobą. Właśnie skończyłam czytać książkę ze zdjęcia wiem, że wielu osobom się podobała, i czytałam o niej same pozytywne recenzję. A ja tak do końca nie wiem co mam o niej myśleć. Może dlatego, że skończyłam ją czytać dosłownie pół godziny temu, a może przez to, że wszyscy tak zachwalali książkę, ja nie jestem nią zachwycona. Rozumiem historia opowiedziana przez Jessicę nie jest łatwa, jest wręcz ciężka, okrutna, złożona i jeszc

Cześć Wam, dzisiaj przychodzę do Was z moją pierwszą książką przeczytaną w języku angielskim. W sumie to bardzo sobie ułatwiłam czytanie, bo miałam też audiobook czytany właśnie przez Anne. Słuchałam jak czyta i śledziłam tekst wzrokiem. Musiałam sobie jakoś poradzić, bo jako osoba, która miała rozszerzony niemiecki a tylko jedną godzinę angielskiego w tygodniu w szkole i do tego co roku zmieniał się nauczyciel i zaczynał od podstaw, to nie wiedziałam jak się czyta w ogóle niektóre słowa. Za to dość sporo rozumiem z mowy dzięki uzależnieniu na studiach od seriali z polskimi napisami.  Dlaczego akurat ta książka? Ebook miałam już dawno, później koleżanka poratowała mnie audioobkiem i jakoś poszło. No i nie ukrywam, że bardzo lubię Anne. Dobra przejdźmy do konkretów.  A collection of humorous autobiographical essays by the Academy Award-nominated actress and star of Up in the Air and Pitch Perfect. Even before she made a name for herself on the silver screen starring in

Na rok  2017 wymyśliłam sobie wyzwanie, że przeczytam 100 książek, stworzyłam swój hasztag na instagramie #100bookchallengekaroczyta  Pomyślałam, że dam rade skoro w 2016 udało mi się przeczytać 81 książek, więc co to takiego przeczytać o 19 więcej. Udało mi się spełnić moje własne wyzwanie, ale lekko nie było. Szczególnie w grudniu gdzie czasu w nadmiarze nie miałam przez świąteczne sprzątanie i szykowanie. Dlatego też w roku 2018 nie biorę udziału w żadnym czytelniczym wyzwaniu bo mi się najzwyczajniej odechciało. Czytać będę dalej i zapisywać co czytałam ale bez spiny, bo nie na tym polega czytanie. Później nie odczuwałam już satysfakcji i przyjemności z czytania tylko kalkulowanie od listopada ile jeszcze muszę przeczytać żeby dobić do setki.  Co będę czytała w 2018 jeszcze nie mam pojęcia, nie mam planów ani nic takiego. Po prostu będę czytała to na co mam ochotę w danej chwili.  Przeczytałam 100 książek co daje 35 955 stron.  Najgrubszą książką był "Harry Potter i