Karo czyta i recenzuje

Dot Hutchison „Kolekcjoner motyl”   Piękno jeszcze nigdy nie było tak przerażające… Tuż obok pewnej odosobnionej posiadłości leży przepiękny ogród. Żyje w nim grupa porwanych, młodych kobiet, których skórę pokryto tatuażami, tak by przypominały kolekcję motyli. Opiekuje się nimi Ogrodnik: brutalny, psychopatyczny nadzorca, ogarnięty obsesją zbierania wyjątkowych eksponatów.  W końcu tajemniczy ogród zostaje odkryty, a jedna z ocalałych trafia do sali przesłuchań FBI. Agenci Victor Hanoverian i Brandon Eddison mają za zadanie rozwiązać najbardziej niesamowitą sprawę w swojej karierze. Jednak dziewczyna, która przedstawia im się jako Maya, sama jest jedną wielką zagadką. Maya opowiada agentom o życiu w ogrodzie. Snuje przerażającą historię Ogrodnika, człowieka, który nie cofnie się przed niczym, by mieć pewność, że żaden piękny motyl mu się nie wymknie.  Im więcej dziewczyna ujawnia, tym bardziej agenci nie mogę się oprzeć wrażeniu, że jeszcze więcej przed nimi skrywa…

Izabela Sowa „Tymczasem”   Monique jest niczym ideał z kolorowych czasopism, które czytała jako nastolatka: jest wykształcona, pracuje jako osobista stylistka i występuje w telewizji. W rzeczywistości - jak niemal każdy - boi się, że zabraknie jej na ratę za mieszkanie, a kariera w show-businessie to dla niej tak naprawdę bieganie z wieszakiem za pozbawionymi gustu żonami biznesmenów. Traf chce, że wyjeżdża ze skąpanej w złudzeniach Warszawy do otulonego smogiem Krakowa. Korzystając z okazji, postanawia odwiedzić wuja Augusta, któremu zawdzięcza wykształcenie w Paryżu - i znacznie więcej. Czy i tym razem spotkanie z nim zmieni coś w jej życiu? Powieść o nas samych - potrafiących żyć tylko TYMCZASEM. Może dlatego, że kiedyś obiecano nam niemal wszystko, a pozostawiono z kredytem do spłacenia? „Tymczasem” to moje piątek spotkanie z twórczością Izabeli Sowy. Książka opowiada o losach Moniki Fortuny znanej jako Monique, około  40 letniej kobiecie, która ma

„Ballada o ciotce Matyldzie” Magdalena Witkiewicz  Wszystko zaczęło się od tego, że ciotka Matylda postanowiła umrzeć. Joance trudno się pogodzić z tą stratą. Do tego los postawił przed nią jednocześnie tyle wyzwań: macierzyństwo, kłopoty małżeńskie i tajemniczą firmę w spadku. Na szczęście Joanka nie jest sama, ma Olusia i Przemcia, dwóch osiłków o gołębich sercach, i ukochaną ciotkę, która śledzi z nieba poczynania siostrzenicy. Ciepła i pełna humoru książka o sile kobiet, które potrafią walczyć o swoje szczęście. Opowieść o tym, że marzenia się spełniają (nawet jeśli trzeba przez nie wozić się dużym czarnym samochodem z przyciemnianymi szybami) i o tym, że dobro wraca jak bumerang... a zimno zostaje na Spitzbergenie . Uwielbiam książki Pani Magdaleny Witkiewicz ale myślę, że nie ma osoby która by ich nie lubiła. Dla mnie osobiście Pani Magda jest taką drugą Moniką Szwają  (mam ,nadzieje, że dla niej jest to komplement a nie obraza ;)  ) Książki czyta

„Uczniowie Cobaina” Miroslav Pech Dojrzewanie. Muzyczne fascynacje. Narkotyki. Humor. Alkohol. Nostalgia. "Uczniowie Cobaina" to pełna dzikich przygód i humoru historia grupy nastolatków uwielbiających Johna Lennona i Kurta Cobaina. Razem przeżywają imprezy, zakładają zespoły rockowe i próbują osiągnąć sukces. To również- a może przede wszystkim- poszukiwanie źródeł wyeliminowania i bezradności w dzisiejszym świecie. Co czeka bohaterów, gdy karuzela młodości nieubłaganie się zatrzyma? Na początku główny bohater  opisuje swoje dzieciństwo, śmieszne i lekkie sytuacje. Później opisuje fascynacje Johnem Lennonem, jak próbuje być taki jak on, zapuszcza długie włosy, gra na gitarze, nosi takie okulary jak jego idol, pali pierwsze papierosy. W dalszej części chłopak  poznaje kolejnych idoli Kurta Cobaina i Iggy'iego Popa i tym razem to do nich próbuje się upodobnić. Razem z przyjaciółmi zaczyna pić octówkę, wąchać  klej, jeść grzybki, wagarować. Zakłada